آنچه كه در ذهن از نمایشگاه متبادر  می‌شود، مكانی برای عرضه كالاهای تولیدی بنگاه‌های اقتصادی است. حال آنكه امروزه در كشورهای پیشرفته نمایشگاه بیشتر برای رونق مبادلات و تسهیل ارتباطات تجاری بكار برده می‌شود. وظیفه‌ی اصلی نمایشگاه‌های بین‌المللی علاوه بر این موارد، اصلاح، تقویت و بهبود سیستم توزیع نیز می‌باشد چرا كه برخی، برپایی نمایشگاه را صرفا جهت دسترسی مستقیم به مصرف‌كننده نهایی می‌پندارند.

 

 

نمایشگاه‌های عمومی

در نمایشگاه‌های عمومی همانطور كه از اسم‌شان پیداست، عموم كالاها اعم از مصرفی و سرمایه‌ای در معرض نمایش گذاشته می شود. چنین نمایشگاه‌هایی ممكن است در سطوح منطقه‌ای، كشوری و بین المللی برگزار گردد. نمایشگاه بین‌المللی تهران یكی از بهترین نمایشگاه‌های عمومی بود كه هر ساله تا سال 1379 تشكیل می‌گردید ولی از آن سال به بعد برگزاری آن لغو و به نمایشگاه‌های تخصصی بین‌المللی تغییر وضیعت پیدا کرد.

نمایشگاه‌های تخصصی

نمایشگاه‌های تخصصی به منظور نمایش و عرضه گروه خاصی از كالاها، مصرف‌كنندگان خاص و یا موضوع و تكنولوژی خاص برگزار می‌شود. بطور مثال نمایشگاه‌هایی كه جهت نمایش صنعت ساختمان برگزار می‌گردد یكی از این‌گونه نمایشگاه‌ها است. در كشور ایران نیز جهت افزایش و تقویت تجارت، توجه خاصی به این نمایشگاه‌ها شده است. البته باید با تقویت روابط عمومی و انجام تبلیغات بیشتر، توجه خارجیان را به این‌گونه نمایشگاه‌ها نیز بیشتر کرد تا اثربخشی نمایشگاه‌ها بر صادرات بیشتر شود. این نمایشگاه‌ها اهمیت بیشتری نسبت به سایر نمایشگاه‌ها دارند و در حال حاضر حدود ۹۰% از نمایشگاه‌های برگزاری در دنیا از این نوع می‌باشند.

نمایشگاه‌های اكسپو

نمایشگاه‌های اكسپو بیشتر جنبه نمایشی داشته و به لحاظ بازرگانی عملا خنثی می باشند. در این‌گونه نمایشگاه‌ها بیشتر علوم یا تكنولوژی‌های جدید به نمایش گذاشته می‌شوند. معمولا این نمایشگاه‌ها از تخصصی‌ترین و پیشرفته‌ترین نمایشگاه‌ها بوده و غیر‌مستقیم در طولانی مدت در اختیار تجارت قرار دارند. از مهمترین این نمایشگاه‌ها می توان به نمایشگاه 1998 پرتغال، نمایشگاه 2000 هانور آلمان، نمایشگاه ۲۰۰۵ ژاپن و  نمایشگاه 2010 شانگهای چین اشاره کرد.